Het bovenstaand onderzoek is voor de makkelijkheid vertaald.
Een onderzoek uit 2018 van University of Oxford en Fellow of St Cross College naar zelfdoding bij lhbt jong volwassenen in amerika. Ze gebruiken gegevens van 121.000 adolescenten in de leeftijd van 11 tot 19 jaar, die werden ondervraagd op scholen in de Verenigde Staten. De respondenten zijn niet om hun geslacht gevraagd, maar alleen om hun genderidentiteit. Houd er rekening mee dat het vragen van respondenten of ze ooit zelfmoord hebben gepleegd een overschatting van het werkelijke percentage zal veroorzaken; we weten uit andere studies dat meer diepgaande vragen nodig zijn om echte pogingen om een einde te maken aan het leven te onderscheiden. Daarom moeten we 'geprobeerde zelfmoord' breed interpreteren, inclusief alle zelfbeschadigende gedragingen, inclusief die niet bedoeld om de dood tot gevolg te hebben.
Uit onderzoek blijkt het volgende:
De bovenstaande grafiek geeft de geschatte kans weer van een poging tot zelfmoord door een student, vergeleken met heteroseksuele jongens. Zoals de advocaat benadrukte, hadden tieners die zich identificeerden als transgender van vrouw op man het grootste risico van poging tot zelfmoord; de kansen waren vier keer hoger dan voor heteroseksuele jongens. Wat onopgemerkt bleef, was dat het risico voor biseksuele meisjes net zo hoog was.
De daaropvolgende hoogste percentages (drievoudige vergeleken met heteroseksuele jongens) waren voor biseksuele jongens, lesbische meisjes en voor kinderen die als niet-binair werden geïdentificeerd. Het geslacht van laatstgenoemde werd niet geregistreerd, maar de meerderheid is waarschijnlijk vrouwelijk; uit ander onderzoek blijkt dat tweederde van de trans-geïdentificeerde adolescenten vrouw is (Eisenberg et al. 2017).
De daaropvolgende hoogste percentages (ongeveer het dubbele van de kansen voor heteroseksuele jongens) waren voor homoseksuele jongens, voor transgender-kinderen van mannen op vrouw, en voor kinderen die niet zeker waren van hun genderidentiteit (van wie de seks niet werd geregistreerd). Ten slotte hadden heteroseksuele meisjes een significant hoger risico dan heteroseksuele jongens.
Meer dan tweederde van de meisjes die zich als jongens identificeerden, werd seksueel aangetrokken tot vrouwen (afgeleid van de verhouding die zichzelf heteroseksueel of biseksueel noemt), en die dus aantoonbaar het meest lijken op lesbische en biseksuele meisjes. Kortom, dan waren niet-gelijkvormige vrouwtjes de groep die het meest waarschijnlijk een poging tot zelfmoord rapporteerde, ongeacht of ze geïdentificeerd werden als mannelijk of niet-binair of als biseksueel of lesbisch.